ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ- Η ΧΩΡΑ
Η Αγγλία (England) είναι νησιωτική χώρα της Ευρώπης και αποτελεί τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου (αποδεκτός και ο όρος Μεγάλη Βρετανία) με επί μέρους χώρες- εθνότητες την Αγγλία, τη Σκωτία, την Ουαλία, τη Βόρεια Ιρλανδία, τις Βρετανικές νήσους αλλά και τα πολυάριθμα μικρά νησιά κοντά στις Βρετανικές ακτές) με έκταση 149.900 τ.χλμ., ακτογραμμή 12.429 km και 65.000.000 κατοίκους.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ- ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Την Αγγλία επιλέγουν 600.000 σπουδαστές για εκπαίδευση, μακροχρόνια ή βραχυχρόνια, προπανεπιστημιακή ή πανεπιστημιακή.
Κατοικήθηκε κατά τη διάρκεια της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου, ωστόσο πήρε το όνομά της τον 5ο αιώνα από τους Άγγλους, ένα γερμανικό φύλο. Έγινε ενιαίο κράτος το 927 μ.Χ. και από την εποχή των Μεγάλων Ανακαλύψεων, ασκώντας σημαντική πολιτιστική και νομική επιρροή σε όλο τον κόσμο. Η Αγγλική γλώσσα, η Αγγλικανική Εκκλησία και η Αγγλική νομοθεσία, αποτέλεσαν τη βάση των νομικών συστημάτων πολλών άλλων χωρών ανά την υφήλιο. Επιπλέον το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησής της υιοθετήθηκε ευρέως από πολλά άλλα κράτη.
Στην Αγγλία ξεκίνησε η Βιομηχανική Επανάσταση τον 18ο αιώνα, μετατρέποντας την κοινωνία της σε βιομηχανοποιημένο κράτος.
Μία από τις αιτίες που οδήγησαν την Αγγλία σε μια, χωρίς προηγούμενο, οικονομική ανάπτυξη ήταν οι αποικίες μαζί με την βιομηχανική ανάπτυξη, που βασίστηκε στα πλούσια κοιτάσματα κάρβουνου (παραγωγή ενέργειας απαραίτητης για την αξιοποίηση των σιδηρομεταλλευμάτων της).
Τα δύο αυτά στοιχεία, σε συνδυασμό με την εφεύρεση και αξιοποίηση της ατμομηχανής, καθώς και η αφθονία των πρώτων υλών, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και των άλλων βιομηχανικών κλάδων.
Η πολιτική και οικονομική δύναμη ήταν αναπόφευκτη. Έγινε το κέντρο του διεθνούς εμπορίου, ενώ η λίρα ήταν το επίσημο νόμισμα των εμπορικών ανταλλαγών σε όλο τον κόσμο. Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι αποικίες της, η μία μετά την άλλη αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους. Με αποτέλεσμα σήμερα να μην έχει την δύναμη που είχε. Στην μεγάλη της ισχύ, στην Βρετανική Αυτοκρατορία «δεν έδυε ο ήλιος».
Σήμερα σημαντικότεροι βιομηχανικοί τομείς είναι: η χαλυβουργία, η μηχανουργία, η υφαντουργία και η χημική βιομηχανία. Σημαντικές είναι και οι βιομηχανίες τροφίμων, ζυθοποιίες και οι ποτοποιίες.
Οι χρηματοοικονομικές της υπηρεσίες είναι ισχυρός πόλος της οικονομίας της. Τα λιμάνια από τα τελειότερα και τα πλέον σύγχρονα στον κόσμο, ενώ ο εμπορικός της στόλος πανίσχυρος, όπως και οι αεροπορικές της συγκοινωνίες.
Διαθέτει διεθνοποιημένη οικονομία, με ισχυρές διεθνείς συναλλαγές (Τρίτη θέση ανάμεσα στις χώρες του δυτικού κόσμου).
Παράλληλα με την βιομηχανία, σημαντικά ανεπτυγμένη έχει την γεωργία και κυρίως την κτηνοτροφία. Από την γεωργική παραγωγή ξεχωρίζουν το σιτάρι, το καλαμπόκι, το κριθάρι, η βρώμη, τα ζαχαρότευτλα. Εδώ βελτιώθηκαν οι σημαντικότερες φυλές των ζώων που σήμερα εκτρέφονται σε όλο τον κόσμο και έχει την μεγαλύτερη εξαγωγή βελτιωμένων φυλών ζώων. Σημαντική θέση κατέχει η αλιεία ρέγκας, μπακαλιάρου κλπ.
Οι σημαντικότεροι τομείς της οικονομίας ποσοστιαία είναι: η δημόσια διοίκηση, η άμυνα, η εκπαίδευση, η υγεία και η κοινωνική πρόνοια (19,4%), το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, οι μεταφορές, οι υπηρεσίες στέγασης και εστίασης (18,2%) καθώς και η βιομηχανία (14,6%).
Η ελληνική κοινότητα στην Αγγλία (περίπου 15.000 Έλληνες και Κύπριοι), βασισμένη στο εμπόριο και την εφοπλιστική δραστηριότητα, είναι μια από τις πιο σημαντικές στην Ευρώπη από τον 19οαιώνα μέχρι και σήμερα, με την Hellenic Foundation να είναι ο χώρος που συγκεντρώνει την Ελληνική Εφοπλιστική Κοινότητα ενώ το Hellenic Centre τις ελληνοκυπριακές δραστηριότητες.
Η ελληνική φοιτητική κοινότητα υπολογίζεται ότι αριθμεί στο Ηνωμένο Βασίλειο περί τους 20.000 φοιτητές.
Η Αγγλία έχει να επιδείξει πολλές επιτυχίες στις Επιστήμες και στην Λογοτεχνία.
Διαπρεπείς επιστήμονες έζησαν και έδρασαν στην Αγγλία: Δαρβίνος, Νεύτωνας, Maxwell, Compton, Dalton, Dirac, Faraday, Kelvin, Πρίστλεϋ, Ράιλεϊ, Ρέινολντς, Tomson, και πολλοί άλλοι.
Η λογοτεχνία ανθεί, από την εισβολή των Νορμανδών, με ιππότες και θρύλους. Στην Αναγέννηση ξεχωρίζει ο Τόμας Μουρ και λίγο αργότερα ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Μετά την Επανάσταση του 1688 ο Ντάνιελ Νταφόε, ο Τόμπιας Σμόλετ, ο Κητς, ο Σέλλεϋ και ο Μπάιρον. Στην συνέχεια και μέχρι σήμερα, μπορούμε να αναφέρουμε: Τζόζεφ Κόνραντ, Τόμας Χάρντυ, Κίπλινγκ, Όσκαρ Ουάιλντ, Τ.Σ. Έλιοτ, Γκράχαμ Γκρην, Λώρενς Ντάρελ κ.ά.